Friday, October 31, 2008

રંગ રાખ્યો છે !

હતો મોઘમ છતાં,એના ઈશારે રંગ રાખ્યો છે
જુદી રીતે મળ્યો,પણ આવકારે રંગ રાખ્યો છે !

બધાએ તક મળી ત્યારે કર્યો હડધૂત,સરવાળે
ખરેટાણે,ખુદાના કારભારે રંગ રાખ્યો છે !

ચકાસ્યા ધ્યાનથી સંબંધના ખાતા નવેસરથી
થયું નક્કી,જમા કરતાં ઉધારે રંગ રાખ્યો છે !

રહસ્યો જિંદગીનાં કેમ હું જાણી શકત નહીંતર?
હતાં જે સાવ અંગત,એ સહારે રંગ રાખ્યો છે !

નથી મળતું જરૂરી અહીં,જરૂરત હોય છે ત્યારે
અલગ છે કે ખુદાએ છાશવારે રંગ રાખ્યો છે !

મળ્યું નહીં કોઇ ઘરમાં કે,ન ઘરની બ્હાર,અંગત થઈ
અમારા આંસુઓએ હરપ્રકારે રંગ રાખ્યો છે !

મળી છે શાંતિ આજે,પણ મળી છે જીવનાં ભોગે !
ન રાખ્યો જિંદગીએ,તો મઝારે રંગ રાખ્યો છે !!

ડો.મહેશ રાવલ

સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

આધાર અળગો થઈજવાની,સ્હેજ મોડી જાણ થઈ
'ને શક્યતા ઓછીથવાની,સ્હેજ મોડી જાણ થઈ!

તૈયાર હું તો થઈ ગયો'તો એમને સત્કારવા
સંબંધ,પાછો તૂટવાની સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

સપનું ય જોયું'તું હકીકત જેમ,એની ના નથી
પણ કૈંક સાલ્લું!ખૂટવાની,સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

મેં તો લખી'તી માત્ર મારી વાત,વિસ્તારી જરા
ફણગો નવેસર ફૂટવાની,સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

નાજુક તબક્કે પણ ન છોડી આશ મેં,દીદારની
એ બંધ બારી ખૂલવાની,સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

સંઘર્ષ મારો દર્દથી આજન્મ ચાલ્યો, શું કરૂં !
બહુ કારગત,નવતર દવાની સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

હું એમ સમજી થઈ ગયેલો નિષ્ફિકર કે,છે બધાં
સંગાથ અડધે છૂટવાની,સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

જીરવી શકો નહીં તાપ તો,છેટાં જ રહેજો સૂર્યથી
કહેતાં નહીં કે,ઉગવાની સ્હેજ મોડી જાણ થઈ !

ડો.મહેશ રાવલ

... યાદ રાખે છે !

તમારી હર દુઆઓ, બદદુઆથી બાદ રાખે છે
તમારાથી વધારે, કોણ અમને યાદ રાખે છે !

હતો ક્યાં કોઇ મતલબ જિંદગીનો, જિંદગી પાસે
તમારો સાથ, અમને હરપળે આબાદ રાખે છે !

નહીંતર ક્યાં હતું એકેય કારણ, આપવા જેવું
હવે હરએક કારણ, અર્થનો ઉન્માદ રાખે છે !

તમે છો, એજ આશ્વાસન અસલ જાહોજલાલી છે
તમારા નામનો વૈભવ, અલગ આસ્વાદ રાખે છે !

ડો.મહેશ રાવલ

એક પળ એ એવી દેશે

કુદરતના ખેલ હાથમાં આવી નહીં શકે,
કળીઓને ગલીપચીથી હસાવી નહીં શકે.

એવા કોઈ સમયને હું ઝંખું છું રાતદિન,
તું આવવાને ચાહે, ને આવી નહીં શકે.

મારા કવનનું આટલું ઊંડું મનન ન કર,
કંઈ યાદ થઈ જશે તો ભૂલાવી નહીં શકે.

ના માંગ એની પાસે ગજાથી વધુ જીવન,
એક પળ એ એવી દેશે વિતાવી નહીં શકે.

વસવું જ હો તો જા જઇ એના જીવનમાં વસ
તારા જીવનમાં એને વસાવી નહીં શકે.

આંખો નિરાશ, ચેહરે ઉદાસી, આ શું થયું ?
જા હમણાં તારો હાલ સુણાવી નહીં શકે.

અંતિમ દર્દ હોય તો આવે છે સ્તબ્ધતા,
સાચો વિરહ છે એ જે રડાવી નહીં શકે.

તે વેળા જાણજે હવે તારી નથી જરૂર,
જ્યારે તને કશું ય સતાવી નહીં શકે.

ઝાહેદ સહજપણે જરા મારાથી વાત કર
કરશે અગર દલીલ તો ફાવી નહીં શકે.

એનો પ્રકાશ આગ નથી તેજ છે ‘મરીઝ’
આશના દીપ કોઇ બુઝાવી નહીં શકે.

મરીઝ

LIST

.........