Saturday, November 9, 2013

અધૂરી છે….

એવું સ્હેજ પણ છે નહિ, વારતા અધૂરી છે,
તમને સાચું કહી દઉં છું કે વ્યથા અધૂરી છે.

જેમને ન સમજાઈ લાગણી કદી મારી,
એમની કદાચિત આ પાત્રતા અધૂરી છે.

રાત લાંબી થઈ એમાં દોષ ભાગ્યનો ક્યાં છે..?
એમની કશે ને ક્યાં, બસ દુઆ અધૂરી છે…!

જે દિવસ તમે આવ્યા, એ દિવસ ફરી આવે,
આ હૃદયને લાગે છે, સાંત્વના અધૂરી છે.

રંગ હાથમાં ઉઘડ્યા, તોય ક્યાં મઝા આવી..?
લાગણી વિનાની એ દિવ્યતા અધૂરી છે.

સુનીલ શાહ

Thursday, October 17, 2013

માણસ

મળશે, માણસ ઓછા મળશે,
માણસ યાને, ભ્રમણા મળશે.
એકલ-દોકલ, ચોરે ચૌટે,
માણસ નામે પુતળા મળશે.
ઉઘડે તો ઉઘાડી જો જો
માણસ સહુ અધખુલ્લા મળશે.
ટોળે વળશે હરખાતા,પણ
ખપ ટાણે કચવાતા મળશે
ઉગતા-ઢળતા સૂરજ સાખે,
માણસ કૈં આથમતા મળશે.
રંગો તો પણ રંગાશે નહીં
કાયમ કાળા-ધોળાં મળશે
દોરા-ધાગા ,ટીલા-ટપકાં
માણસ ત્યાં અટવાતા મળશે.
પંખી, ટહુકા, ઝરણાં – નિર્મળ,
માણસ ક્યારે એવા મળશે ?
ઈશ્વર, તું ઉત્તર દેને ભઇ !
માણસ થઇ, માણસ ક્યાં મળશે ?


સુનીલ શાહ

સમજાય તો…

સોળઆના સાવ સાચી વાત છે સમજાય તો
આપણી સાચી મૂડી,આ જાત છે સમજાય તો
પૂજતાં આવ્યા ભલે દઇ અર્ઘ્ય, ઉગતા સૂર્યને
અસ્તની એની ય માથે ઘાત છે સમજાય તો
ફૂલ પર ઝાકળસમું છે આપણું હોવાપણું
જે ગણો તે, આટલી મીરાત છે સમજાય તો
કોઇપણ સંબંધ,નિર્ભર લાગણીપર હોય છે
લાગણી તો ઈશ્વરી સોગાત છે સમજાય તો
ખૂટતી જાહોજલાલી છે બટકણાં શ્વાસની
શ્વાસ ખુદ,ઉચ્છવાસની ખેરાત છે સમજાય તો
જન્મથી,માણસપણું મોહતાજ છે સંજોગનું
હર ઘડી-પળની અલગ વિસાત છે સમજાય તો
સામસામા છેદ ઉડતાં હોય છે સમજણ વિષે
છેવટે જે કંઇ વધે,ઓકાત છે સમજાય તો !

ડૉ.મહેશ રાવલ

કશું જાહેર કરવાનો વખત ક્યાં છે?

કશું જાહેર કરવાનો વખત ક્યાં છે?
હજુ સંબંધ એવો જડભરત ક્યાં છે?

મને હારી જવાનો ડર નથી તોય -,
ફરી રમવું ગમે એવી રમત ક્યાં છે?

તમારી આંખમાં ખોયું હતું મેં જે -,
મને પાછી જરૂરત એ જગત ક્યાં છે?

ખરેખર તો શરૂ તૂટયા પછી થાશે,
અરે!સંબંધ છે આ તો શરત ક્યાં છે?

અંકિત ત્રિવેદી

Wednesday, October 16, 2013

સવાલો ક્યાં કદી બદલાય છે

દશાઓ એમ સુધરતી નથી ઈશ્વર બદલવાથી
સવાલો ક્યાં કદી બદલાય છે ઉત્તર બદલવાથી.

નથી નિષ્ઠા વિષે શંકા પરંતુ રીત ખોટી છે
નહીં પામી શકે તુ ફૂલને અત્તર બદલવાથી.

જરૂરી છે એ લય ને તાલ છે, જે લોહીમાં મળશે
નથી કંઈ ફાયદો ઓ નર્તકી, ઝાંઝર બદલવાથી.

નહીં આવી શકે તારા ઘરે, તું જીદ છોડી દે
સંબંધો એમ બંધાતા નથી અવસર બદલવાથી.

ત્વચા બીજા કોઈની આપણે ઓઢી ન હો જાણે
અજુગતું એમ કંઈ લાગ્યા કરે ચાદર બદલવાથી.  

 –   હિતેન  આનંદપરા




Tuesday, June 25, 2013

શું બોલીએ ?




શબ્દની બેડી પડી છે જીભમાં, શું બોલીએ ?
ને તમે સમજી શકો નહીં મૌનમાં, શું બોલીએ ?

બહાર ઊભા હોત તો તસ્વીરની ચર્ચા કરત
આ અમે ઊભા છીએ તસ્વીરમાં, શું બોલીએ ?

આવડી નહીં ફૂંક ફુગ્ગાઓમાં ભરવાની કલા
બહુ બહુ તો શ્ર્વાસ ભરીએ શ્ર્વાસમાં, શું બોલીએ ?

ત્રાજવે તોળ્યા તો એ નખશીખ હલકા નીકળ્યા
શખ્સ- જે રહેતા હતા બહુ ભારમાં, શું બોલીએ ?

બોબડી સંવેદના ઉકલી નહીં છેવટ સુધી
એટલૅ ઢોળાઇ ગઇ આ શાહીમાં, શું બોલીએ ?

લોહીમાં પણ એક બે અંગત ખૂણાઓ છે રમેશ
એ ઊભા છે આપના સત્કારમાં, શું બોલીએ ?

રમેશ પારેખ

Friday, June 21, 2013

શબ્દોના ડાઘુઓએ ઉપાડ્યો છે ભારને,
દફનાવશે ક્યાં જઈને મરેલા વિચારને ?

દર્પણમાં ક્યાંક ગુમ થઈ છે રમેશતા,
શોધ્યા કરું છું શ્વાનની પેઠે ફરારને.

વેચાય છે બજારમાં ગજરાઓ ફૂલના,
દિવસો ય વાજબી છે, ખરીદો બહારને.

ઘટનાને હોત ભૂલી શકાવાનાં બારણાં,
તો કોણ ખોલવાનું હતું બંધ દ્વારને ?

જેને જવું’તું શબ્દની સીમા અતિક્રમી,
રોશન કરે છે આજ એ પસ્તીબજારને.

ગઈકાલે સનસનાટીભર્યું શું બની ગયું ?
ભીની હજુ છે, ખોદી જુઓને, મજારને….


– રમેશ પારેખ

તારા સ્મરણને મારામાંથી બાદ કરી જોઉં,
કોશિશ હું આપઘાતની એકાદ કરી જોઉં.
શા માટે બાંધી રાખવા સગપણના પાંજરે?
લાવો, તમામ શ્વાસને આઝાદ કરી જોઉં.

રમેશ પારેખ


આંસુ પાણી છે, એવું કોઈએ કહ્યું ત્યારે મને લાગી આવ્યું.
કોઈના હૈયાની આગ, વરાળ બની,
આંખોના આકાશમાં ગાજવીજ સાથે તૂટી પડે
તો એને આગ કહેવું કે પાણી ?

દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

પછી શું કરશે ?

ચાહ્યું સઘળું તે મળી જાય, પછી શું કરશે ?
તું જે શોધે છે, જડી જાય પછી શું કરશે ?

આંખ ચોળીને જગત જોવાની આદત છે,
કોઈ આંખોમાં વસી જાય, પછી શું કરશે ?

અબઘડી તો તું ગઝલ કહીને ગુજારે છે સમય,
દુઃખની આ રાત વીતી જાય પછી શુ કરશે ?

શબ્દ હાથોમાં ગ્રહ્યા, ત્યાં તો થયા હાથ મશાલ,
શબ્દ જ્યારે લોહીમાં ભળી જાય, પછી શું કરશે ?

કામનાનું પશુ હણવા તું ભલે નીકળ્યો છે,
થઈને એ ઘાયલ બચી જાય, પછી શું કરશે ?

આંસુઓ શબ્દમાં પલટાતા રહે પણ ક્યાં સુધી ?
લોકો મહેફિલમાંથી ઊઠી જાય, પછી શું કરશે ?

- રઈશ મનિયાર

દુનિયા હતી

દ્વારની નોખી જ ત્યાં ગણના હતી,
પગરવોની પણ અજબ દુનિયા હતી…!

ચીસ ને ચિત્કાર સહુ કોઠે પડ્યાં,
કાન માટે ક્યાં નવી ઘટના હતી ?

ચાલ…એવું મેં ચરણને ના કહ્યું,
ચાલવાની વાતે ક્યાં શંકા હતી ?

ભીતરી એ આક્રમણ સમજાયું ના,
જળ વચાળે તૂટતી નૌકા હતી.

એટલું ઝીલ્યું, ઝિલાયું જેટલું,
મારા ખોબાનીય એક સીમા હતી.

સ્હેજ મોડું થઈ ગયું ઘર પહોંચતા,
વાટ જોતી જાગતી રહી, ‘મા’ હતી..!

સુનીલ શાહ

Saturday, March 30, 2013

નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હું
મથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હું
કાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવું
હજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું

અમૃત ‘ઘાયલ’, 

Wednesday, March 20, 2013

મારા હોવાનું સખા, કારણ છે તું !

એકધારી હોય ના કોઈ ભાવના,
તું સદા ભરતીની આશા રાખ મા.

મારા હોવાનું સખા, કારણ છે તું !
તારા હોવાની છું હું સંભાવના.

પાનખર તો છે વસંતી ખાતરી,
-ને ફરીથી મ્હોરવાની કામના.

હા, ઘણા સ્વપ્નો ફળ્યાં છે આંખને,
તું નથી એમાં તો એ શું કામનાં?!

એમ નહીં તાગી શકે એનું ઊંડાણ,
‘ઊર્મિ’ને બુદ્ધિ વડે તું માપ ના !  


 ’ઊર્મિ’

Monday, March 11, 2013

દર્દ જીરવી ગયો....

દર્દ જીરવી ગયો, ગમ ખાઈ ગયો
એક પ્રસંગ એ રીતે સચવાઈ ગયો

સાચુ બોલ્યો તો વગોવાઈ ગયો
જૂઠ કહેવા જતાં પકડાઈ ગયો

સાવ ખૂણામાં મને નાખી દઈ
પૂછે છે “કેમ તું નંખાઈ ગયો?”

રોજ બદલ્યો મને થોડોથોડો
ને હવે કહે છે “તું બદલાઈ ગયો”!

એનું પથ્થરપણું વધતું જ ગયું
પાંચ માણસમાં જે પૂજાઈ ગયો

જે સતત સ્વપ્નમાં રમમાણ રહ્યો
આખરે ઊંઘતો ઝડપાઈ ગયો!

- હેમંત પુણેકર

તો ?

શ્વાસમાં છલકાય છાની ગંધ તો ?
ને બધે ચર્ચાય આ સંબંધ તો ?

કંઠથી છટક્યો ટહુકો મોરનો
ડાળ પરથી જો મળે અકબંધ તો ?

આંખમાંથી આંસુઓ લૂછો નહીં
તૂટશે પે….લો ઋણાનુબંધ તો ?

લાગણીભીના અવાજો ક્યાં ગયા ?
પૂછશે મારા વિશેનો અંધ તો ?

હું ક્ષણોના મ્હેલમાં જાઉં અને
કોક દરવાજો કરી દે બંધ તો ?

- ચિનુ મોદી “ઇર્શાદ”

LIST

.........