અસ્તિત્વ હોય ત્યાં સુધી જ આવજાવ છે,
બાકી, હૃદયને શ્વાસથી તો ક્યાં લગાવ છે ?
જોઈ લે, તારે હાથે મળ્યો એ જ ઘાવ છે,
એમાં છુપાઈ બેઠો એ, તારો સ્વભાવ છે.
વાદળનો વેશ લઈ હજી ઈચ્છાનું આવવું,
સુખ સાથે જિંદગીની સતત ધૂપછાંવ છે.
આખર મને મળી ગયા ફૂલો બધાંયે, પણ
બસ, એક ફૂલનો હજીયે કાં અભાવ છે ?
બોલ્યા કરું છું પણ, નથી ત્યાં પહોંચતું કશું,
પડઘાને સાદ સાથે કશો અણબનાવ છે.
No comments:
Post a Comment