તમે તમોને ગમો નહીં એ ક્ષણ આવે તો ?

દરિયા વચ્ચે ઊભા રહો ને તમને મળવા રણ આવે તો ?

રણને નહીં ઓળખવા જેવું કરીને બ્હાનું

આમતેમ કે આડું અવળું તમે જ જોતાં રહો

તમે તમોને છેતરવાને તમે તમારી

જૂઠી વારતા તમને ખુદને કહો…

દરપણમાંથી પ્રતિબિંબ ખોવાય જાય

ને જ્યાં જાવ ત્યાં પાછળ પાછળ એકાદું દરપણ આવે તો ?

તમે તમોને ગમો નહીં એ ક્ષણ આવે તો ?

‘હવે નથી બચવું’ એ નક્કી કરી

તમે તમારી અકબંધ હોડી તોડી નાખો,

દરપણ ફૂટે એ પહેલાં તો તમે તમારી

જાતને મારી પથ્થર ખુદને ફોડી નાખો !

તમે હજુ તો ફૂટી જવાની અણી ઉપર હો

અને તમોને બચાવવાને કોક અજાણ્યું જણ આવે તો ?

તમે તમોને ગમો નહીં એ ક્ષણ આવે તો ?

– અનિલ વાળા

 દોડતાં આવ્યા અને પળમાં જ ડુબાડી ગયાં,
પાણીને લાગી તરસ તો શહેર આખું પી ગયાં!

સ્વપ્ન જાણે આંખનું સરનામું પણ ભૂલી ગયાં,
એમ દિવસો સાવ ખુલ્લી આંખમાં વીતી ગયા.

આમ જો કે મૃત્યુંથી તો કોઇ ’દિ બીતા નથી,
દીકરીને ભૂખ લાગી એટલે ધ્રુજી ગયા.

પૂરનાં જળની સપાટી ના વધે બસ એટલે,
આંખનાં પાણીને લોકો આંખમાં રોકી ગયાં.

દોસ્ત ઘરવખરીની સાથે કેટલી યાદો ગઈ,
પાણી તો વીત્યા સમયની જિંદગી તાણી ગયાં.

આ તબાહી ભૂલવી સહેલી નથી પણ તે છતાં,
તે છતાં સદભાગ્ય એ કે બસ… અમે જીવી ગયાં.

– કિરણસિંહ ચૌહાણ

 અમારું મટકવું, ને તારું નીકળવું
તને આંખ મારી’તી, હરગીઝ ન ગણવું

ઘણી બારસાખે લખેલું, "શ્રી સવ્વા"
અઢી, પ્રેમ અક્ષરનું, અડધું સમજવું.?

હરણ અમને દેખી ગયું મૈકદામાં
કદાચિત એ તે દિ’થી શીખ્યું તરસવું

મને વાત અફવાની એવી ગમી ગઈ
ન અસ્તિત્વ હો, તે છતાં પણ પ્રસરવું

અમે તાલ ખાસ્સા કર્યા જીંદગીમાં
હવે થઈને કરતાલ નરસી, ખણકવું

-ડો. જગદીપ નાણાવટી

ન આદિલ થવાયું, ન ઘાયલ થવાયું,
ફક્ત એક ટોળામાં સામિલ થવાયું.

છે દાનતની બાબતમાં હાલત લટકતી,
ન વલ્કલ થવાયું, ન મલમલ થવાયું !

સદા કશ્મકશમાં રહે માંહ્યલો, દોસ્ત,
ન કાશી થવાયું, ન ચંબલ થવાયું !

ડહાપણનું ટીલું કપાળે કર્યું’તું,
કોઈનીય પાછળ ન પાગલ થવાયું !

સદા એક અફસોસ રહેશે જીવનમાં,
ન ‘હા’ પાડવામાં મુસલસલ થવાયું !

ભર્યું ત્યાં સુધી તો અધૂરા રહ્યા, પણ
કરી મનને ખાલી છલોછલ થવાયું !

આ છાતી વચોવચ છે રજવાડું રણનું,
મળ્યું નામ, ક્યાં તોય ‘મેહુલ’ થવાયું ?

– મેહુલ એ. ભટ્ટ

 તમે તમોને ગમો નહીં એ ક્ષણ આવે તો ?
દરિયા વચ્ચે ઊભા રહો ને તમને મળવા રણ આવે તો ?

રણને નહીં ઓળખવા જેવું કરીને બ્હાનું
આમતેમ કે આડું અવળું તમે જ જોતાં રહો
તમે તમોને છેતરવાને તમે તમારી
જૂઠી વારતા તમને ખુદને કહો…

દરપણમાંથી પ્રતિબિંબ ખોવાય જાય
ને જ્યાં જાવ ત્યાં પાછળ પાછળ એકાદું દરપણ આવે તો ?
તમે તમોને ગમો નહીં એ ક્ષણ આવે તો ?

‘હવે નથી બચવું’ એ નક્કી કરી
તમે તમારી અકબંધ હોડી તોડી નાખો,
દરપણ ફૂટે એ પહેલાં તો તમે તમારી
જાતને મારી પથ્થર ખુદને ફોડી નાખો !

તમે હજુ તો ફૂટી જવાની અણી ઉપર હો
અને તમોને બચાવવાને કોક અજાણ્યું જણ આવે તો ?
તમે તમોને ગમો નહીં એ ક્ષણ આવે તો ?

– અનિલ વાળા

કોઈના પગલામાં ડગ ભરતો નથી,
હું મને ખુદને અનુસરતો નથી !

શ્વાસ પર જીવી રહ્યો છું તે છતાં,
હું ભરોસો શ્વાસનો કરતો નથી

ક્યાંક ના છુટકે દુવા માગી લઉં,
હું ખુદાને રોજ વાપરતો નથી !'

ખલીલ ધનતેજવી