રોજ એનું એજ ચક્કર ક્યાંસુધી
જાતની સાથે જ ટક્કર ક્યાંસુધી
મૂળમાંથી ખોખલું હોવાપણું
માનવાનું સાવ નક્કર ક્યાંસુધી
રોજ સાલ્લું તૂટવું કાં તોડવું !
વેઠવાના દર્દ નવતર ક્યાંસુધી
કોણ હાથો થઈ ગયું હથિયારનો
વાઢવા રહેવાનું તત્પર ક્યાં સુધી
જિંદગીના અર્થને સમજ્યાવગર
ઝંખવાના મૂળ અવસર ક્યાંસુધી
અસ્ત થઇ ઊગી શકે, એ સૂર્ય છે
આગિયાની જાત સધ્ધર ક્યાંસુધી
એક ઈશ્વરની હયાતી શોધવા
પૂજવાના રોજ પથ્થર ક્યાંસુધી ?
ડો.મહેશ રાવલ
nice work...
ReplyDelete