નિતનવા નુસ્ખા કરીને છેતરી લેવાય છે
આંખની શરમે હવે ક્યાં કોઇને બક્ષાય છે !
મનસુધી પહોંચી જવું, લગભગ અકસ્માતે બને
પણ હવે એવા અકસ્માતો જવલ્લે થાય છે !
અન્યને અજવાળવા ખુદ તાપણું બનવું પડે
એટલું ગંભીરતાથી ક્યાં કશું લેવાય છે ?
ખાતરી કરવી પડે વિશ્વાસની, દિવસો જુઓ !
સંશયો ઘેરાય છે ત્યાં આંગળી ચીંધાય છે
આંધળો કહી પ્રેમને અમથો વગોવ્યો આપણે
દેખતાં કરતા વધારે, પ્રેમને દેખાય છે !
એકની શ્રદ્ધા, બીજાની અંધશ્રદ્ધા નીકળે
ખપ મુજબ અહીં રોજ ઈશ્વર ત્રાજવે તોળાય છે !
છે દિવસની વાત નોંખી, રાતનો વૈભવ અલગ
પાડ માનો સૂર્યનો કે, રોજ આવે-જાય છે !
ડો.મહેશ રાવલ
no words simply,beauty!
ReplyDelete